Heb jij dat ook soms? Dat je uitkijkt naar het weekend in de hoop eindelijk rust te vinden? Dat je de drukke week achter je wilt laten en genieten van je weekend? Ja?
Ik ook! De week voor de herfstvakantie keek ik zó uit naar het weekend!
Na een drukke werkweek met op drie avonden in de week nog een vergadering, doktersbezoek en oudercontact, dacht ik op vrijdag “Pfff, morgen nog een drukke dag en dan rust…”
En het weekend begon. Op zaterdag deden we naar wekelijkse gewoonte alle boodschappen en op zondag zou het normaal rustiger zijn. Maar… ik had een deadline en was nog niet klaar. Ik besprak zondagmorgen al snel na het opstaan met mijn man en dochter dat ik even “niet bereikbaar” zou zijn. Dat wil zeggen dat zij even op hun tweetjes aangewezen waren. Ze kunnen me dan even niet storen om te vragen wat we gaan eten deze middag, om een boterham te smeren, om even mee te kijken naar, om te helpen met,… Als hooggevoelig persoon is het echter belangrijk om je grenzen aan te geven en deze ook te bewaken.
Zo gezegd, zo gedaan
Ik ging dus aan het bureau zitten en begon vol goede moed te werken. De minuten en uren gingen voorbij... de frustratie steeg. Ik zag en hoorde mijn man over en weer lopen, onze dochter op haar kamer bellen met een vriendin, ik hoorde de buren in hun tuin werken, de auto’s voorbijrijden, de vogels tsjilpen,… Ook in mijn hoofd was het niet stil. Ik ergerde mij aan mijn gedachten, wou de deadline halen, tijd voor mijn gezin hebben… tijd voor mezelf… En plots was het middag! Ik had nog niks afgewerkt en was volledig overstuur.
Geen tijd
Aan tafel probeerde ik aan mijn man en dochter uit te leggen wat er gebeurde, want zij begrepen niet dat ze ondanks hun inspanningen om mij niet te storen, het me niet lukte rustig te werken.
De drukke werkweek hing nog in mijn lijf. Die drukte had ik nog niet verteerd waardoor alles me irriteerde. Maar écht alles. Het was té veel, nu was mijn emmer vol. Zelfs hun aanwezigheid was al voldoende om een vloed aan prikkels teweeg te brengen. Ik had nog niet voldoende de tijd gehad om te ontprikkelen en mijn batterijen terug op te laden. Nog niet genoeg tijd gehad voor mezelf. In een “gewone” week zijn er voldoende momenten waarop ik alleen thuis ben en ontzettend kan genieten van de rust of dat ik ’s avonds voldoende tijd uittrek om een bad te nemen. Tijdens deze momenten laad ik mijn batterijen op en gaat mijn energiepijl snel terug omhoog. De week voor de herfstvakantie waren deze momenten er amper waardoor ik elke dag steeds meer overprikkeld raakte.
Een huisje voor jezelf
Onze dochter luisterde aandachtig en zei: “Mama, eigenlijk heb jij een huisje voor jezelf nodig.” En daarmee slaat ze de nagel op de kop! Als hooggevoelige ouder is het soms heel moeilijk om rust te vinden wanneer anderen in huis zijn. En wanneer ik drie avonden in de week niet de tijd heb gehad om te bekomen, dan duurt het wel even om te ontladen en kan ik best wel eens huisje voor mezelf gebruiken. Maar in plaats van dat huisje voor mezelf te bouwen, zoek ik de badkamer op en ga ik in bad liggen. Niks is voor mij zo ontspannen als dit. Een half uur later is de rust in mezelf volledig teruggekeerd en voel ik dat er terug ben, met de volle aandacht voor mijn twee schatten.
Goed voor jezelf zorgen
Laten we eerlijk zijn, het kan best moeilijk zijn om als hooggevoelig persoon ouder te zijn. We hebben onze tijd voor onszelf nodig, maar met een kind in huis is die tijd er niet altijd. Laat staan dat je dan nog gaat werken, voor je ouders zorgt of andere verantwoordelijkheden hebt. Toch is het belangrijk goed voor jezelf te zorgen. Als je weet dat (hooggevoelige) kinderen de sfeer en emoties van andere gemakkelijk opnemen, ben je helemaal niet egoïstisch wanneer je goed voor jezelf zorgt. Integendeel. Wanneer jij je goed voelt, kan je er meer en echt zijn voor je kind en je leert je kind dat het belangrijk is om aandacht te hebben voor jezelf. Om voldoende rust in te bouwen wanneer je dat nodig hebt zodat je tot rust en tot jezelf kan komen.
Geniet van de rust en zorg goed voor jezelf!
Veel lief,
Nathalie