Dat het leven verloopt met ups en downs is niemand onbekend. Maar soms gaan we door zo heftige periodes heen dat er in de downs geen ups meer zichtbaar zijn. En heb je het gevoel dat dit eeuwig zal duren. Goed bedoelde woorden als “Het komt goed.” of “Ook dit gaat voorbij.” kan je maar moeilijk geloven. En ook al zit er heel wat waarheid in, nu voelt het anders, nu voelt het zwaar en lastig. En lijkt het alsof de storm nooit voorbij zal gaan en de zon nooit meer zal schijnen.
Ik voel je ♥
Been there, done that
Wat me elke keer opnieuw houvast en hoop geeft tijdens de meest moeilijke momenten in mijn leven, is het leven zien als een wandeling door de bergen. Een prachtige metafoor die voor mij een ongelooflijke hulp is om moeilijke momenten te overleven, of beter gezegd te doorleven. Een metafoor die me sterker en krachtiger doet voelen, zelfs wanneer de grond even onder mijn voeten vandaan lijkt te schuiven. Een metafoor die ik graag deel met jou.
het leven is als wandelen door de bergen
Soms wandel je op een prachtig stuk in de bergen en geniet je volop van het uitzicht en de pracht van je wandeling. Tot je plots struikelt over een steen op de weg of uitglijdt bij een steile beklimming of afdaling waardoor je helemaal onderuit gaat. Je had het niet gezien. Je had het niet verwacht. Je zag het niet aankomen.
De val is heftig. Je weet niet wat er gebeurt is. Het enige wat je kan voelen is pijn, hevige pijn. Pijn van de verwondingen die je opliep, van de breuken of interne bloedingen, maar ook pijn van verbazing en verslagenheid van hoe dat is kunnen gebeuren.
Je kan niet anders dan even hier te blijven en te kijken naar wat je nodig hebt om je verwondingen te helen. Je wordt uitgenodigd om het rustig aan te doen, even met je aandacht bij jezelf en je pijn te zijn, zacht te zijn voor jezelf, de golf aan emoties te laten stromen en niets te forceren. Je mag de tijd nemen om je wonden te helen en je te laten omringen door anderen die er voor je zijn en voor je zorgen.
En pas wanneer je alles doorvoelt hebt, je verwondingen voldoende geheeld zijn en de pijn verzacht is, kan je terug rechtstaan en kijken naar wat er gebeurt is, hoe het gebeurt is, ervan leren en verder gaan.
We geloven niet altijd dat het leven met ups en downs gaat en dat wanneer het heel heel heel moeilijk is, het weer goed komt, dat ook dat voorbij gaat. Maar als je wandelt in de bergen, en je valt en je hebt pijn en je laat het helen, dan kan je terug verder. Dan zie je geleidelijk aan terug mooie dingen op je wandeling. Misschien zal je aandacht eerst nog even naar die steen, die afdaling of beklimming gaan. Of naar de pijn die je af en toe nog voelt van de wonde die tegentrekt of het litteken dat is overgebleven. Maar na verloop van tijd kan je terug echt genieten van de mooie dingen in het leven, kan je terug op die berg staan.
Het belangrijkste is dat je achterom kan kijken en kan zien welke weg je al hebt afgelegd en wat je allemaal al hebt geleerd. Hoe fantastisch je die beklimming, die afdaling of obstakels genomen hebt. Dat heb jij gedaan, jij hebt die wandeling gemaakt en daar mag je trots op zijn. Niemand anders dan jij hebt dat gedaan.
Soms vergeten we achterom te kijken en te zien wat we goed deden. Soms vergeten we te genieten onderweg. Vergeten we te genieten van de weg en het uitzicht terwijl we aan het wandelen zijn. Net dat geeft ons de kracht om wanneer het moeilijk gaat te vertrouwen dat we terug rechtop komen te staan en verder kunnen.
De ups laten je het leven vieren
De downs maken je krachtiger
En samen doen ze je stralen
Wandel die bergen, wandel jouw bergen, op jouw tempo, op jouw ritme.
Vertrouw op je pad en geniet van je wandeling.
En weet, prachtig mens, dat ik er voor je ben.
Veel liefs,
Nathalie ♥
Heb je nood aan iemand die even met je meewandelt, aan een luisterend oor of een helder inzicht? Stuur me gerust een mailtje of neem hier contact met mij op.